Antek i Mądra Sowa.

W małej wiosce, otoczonej zielonymi polami i lasami, mieszkał pięcioletni chłopiec o imieniu Antek. Antek był pełen energii i ciekawości, ale miał pewien problem – często nie słuchał dorosłych i zdarzało mu się uderzać inne dzieci, gdy coś szło nie po jego myśli. Rodzice i nauczyciele próbowali z nim rozmawiać, ale Antek nie do końca rozumiał, dlaczego jego zachowanie sprawiało innym przykrość.

Pewnego wieczoru, gdy słońce zaczynało chować się za horyzontem, Antek siedział na progu swojego domu, patrząc na zachodzące słońce. Czuł się samotny i trochę smutny, choć nie wiedział dokładnie dlaczego. Właśnie wtedy usłyszał ciche pohukiwanie sowy.

Zaintrygowany, Antek postanowił pójść za dźwiękiem. Przeszedł przez pole, minął stary dąb i dotarł do skraju lasu. Tam, na gałęzi wielkiego drzewa, siedziała mądra sowa. Jej oczy błyszczały w półmroku, a pióra mieniły się srebrnym blaskiem.

• Witaj, Antku - powiedziała sowa spokojnym, melodyjnym głosem. - Słyszałam, że masz pewne kłopoty.

Antek zdziwił się, że sowa zna jego imię, ale postanowił jej zaufać. Opowiedział jej o swoich problemach, o tym, jak trudno mu słuchać dorosłych i jak czasem uderza inne dzieci, gdy jest zły.

• Rozumiem - odpowiedziała sowa. - Chciałbyś się nauczyć, jak lepiej radzić sobie z emocjami i jak być dobrym przyjacielem?

Antek skinął głową.

• W takim razie, zapraszam cię na przygodę - powiedziała sowa. - Pokażę ci, jak radzić sobie z trudnymi sytuacjami.

Sowa uniosła skrzydła i zaczęła lecieć nisko nad ziemią, a Antek podążał za nią. Najpierw dotarli do polany, gdzie spotkali grupę zwierząt – królika, lisa i jeża – które bawiły się razem. Nagle, królik i lis zaczęli się kłócić o to, kto pierwszy zobaczył piękny kwiat.

• Antek, co byś zrobił w takiej sytuacji? - zapytała sowa.

• Pewnie bym krzyknął albo uderzył, żeby przestali - odpowiedział Antek.

• A co, jeśli spróbujemy innego podejścia? - zaproponowała sowa. - Spróbuj porozmawiać z nimi i zaproponować rozwiązanie.

Antek podszedł do zwierząt i powiedział:

• Króliku, lisie, może zamiast się kłócić, podzielicie się tym kwiatem? Możecie go razem podziwiać i każdy z was będzie szczęśliwy.

Zwierzęta spojrzały na siebie i zgodziły się. Uśmiechnęły się do Antka i podziękowały mu za pomoc.

Sowa zaprowadziła Antka dalej, do miejsca, gdzie mały niedźwiadek płakał, bo zgubił swoją ulubioną zabawkę. Antek poczuł smutek niedźwiadka i zapytał:

• Jak mogę mu pomóc?

• Czasem, aby pomóc innym, wystarczy być przy nich i wysłuchać - odpowiedziała sowa.

Antek usiadł obok niedźwiadka, objął go ramieniem i zapytał:

• Co się stało?

Niedźwiadek opowiedział mu o swojej zgubie, a Antek postanowił pomóc mu jej szukać. Po chwili znaleźli zabawkę ukrytą pod krzakiem. Niedźwiadek uśmiechnął się szeroko i podziękował Antkowi.

• Widzisz, jak ważne jest zrozumienie i pomoc innym? - zapytała sowa. - To właśnie znaczy być dobrym przyjacielem. Po wielu przygodach i naukach, Antek poczuł, że zrozumiał coś ważnego. Wiedział teraz, że krzyki i bicie nie są rozwiązaniem problemów. Zrozumiał, jak ważne jest słuchanie innych i szukanie wspólnych rozwiązań.

Sowa odprowadziła go z powrotem do wioski. Na pożegnanie powiedziała:

• Pamiętaj, Antku, że zawsze możesz wrócić do lasu, jeśli będziesz potrzebował pomocy. Ale teraz wiesz, jak radzić sobie z emocjami i jak być dobrym przyjacielem. Jesteś gotowy, by wrócić do domu i pokazać, czego się nauczyłeś.

Antek wrócił do domu, gdzie czekali na niego rodzice. Opowiedział im o swojej przygodzie i o tym, czego się nauczył. Od tego dnia Antek starał się być bardziej cierpliwy i wyrozumiały. Gdy coś go złościło, zamiast krzyczeć czy bić, starał się porozmawiać i znaleźć rozwiązanie. Wkrótce wszyscy w wiosce zauważyli, jak bardzo Antek się zmienił. Stał się bardziej spokojny i pomocny, a dzieci chętniej bawiły się z nim. Antek zrozumiał, że bycie dobrym przyjacielem i słuchanie innych sprawia, że wszyscy są szczęśliwsi.

I choć czasem jeszcze zdarzały się trudne chwile, Antek zawsze pamiętał o mądrej sowie i jej naukach. Wiedział, że zawsze może wrócić do lasu, ale teraz miał w sobie mądrość, która pomagała mu radzić sobie z każdą sytuacją.

Koniec.